Επιστολή παραίτησης του Νίκου Θεοτοκά

Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι,

Με λύπη μου, σας παρακαλώ να δεχθείτε την παραίτησή μου από τη θέση του Προέδρου του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας.

Όλα αυτά τα χρόνια υπηρέτησα, ενίοτε καθ’ υπερβολή, τις αρχές του δημοσίου και ακαδημαϊκού πανεπιστημίου εντός των ορίων που έθετε η κείμενη νομοθεσία.

Ο Νόμος 4000 και 9 (που προέκυψε χωρίς κανέναν διάλογο με τα Ιδρύματα, ψηφίστηκε από τρία κοινοβουλευτικά κόμματα και δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 195/06.09.2011) καταλύει, φοβάμαι, τη συνταγματική νομιμότητα, καταργεί τα συλλογικά όργανα και τον ακαδημαϊκό χαρακτήρα των ΑΕΙ, χειραγωγεί την έρευνα και προσβάλλει την αξιοπρέπεια των πανεπιστημιακών λειτουργών. Αντί, δηλαδή, να διορθώνει τα πολλά κακώς κείμενα, καταστρέφει τον ίδιον τον πανεπιστημιακό θεσμό.

Ωστόσο, ό,τι και να λέω κι ό,τι και να φοβάμαι, όσο και να συντάσσομαι με όσες και όσους ζητούν την κατάργησή του, ο 4009 είναι πλέον νόμος του κράτους.

Σύμφωνα με την υπ’ αρ. πρωτ. 106639/Β1 Εγκύκλιο του Ειδικού Γραμματέα Α.Ε. καθηγ. Β. Παπάζογλου, οι διοικήσεις των Τμημάτων (παρά τις ρητές διατάξεις οι οποίες τα καταργούν) θα συνεχίσουν να λειτουργούν ως τα τέλη της τρέχουσας ακαδημαϊκής χρονιάς «μέχρι την έκδοση των Π.Δ. για την μετατροπή των υφιστάμενων Τμημάτων σε Προγράμματα Σπουδών».

Αρνούμαι να συμβάλω ως πρόεδρος του Τμήματος στη διάλυσή του. Αρνούμαι να υπογράψω τις διοικητικές πράξεις που διαλύουν το επιστημονικό περιεχόμενο των προγραμμάτων σπουδών και των πτυχίων, που καταστρέφουν την οργανική σύνδεση της διδασκαλίας με την παραγωγή νέας γνώσης, που θέτουν σε «εργασιακή εφεδρεία» το ήδη αριθμητικά ελλιπές διοικητικό προσωπικό. Αρνούμαι να προωθήσω τις διαδικασίες που καταστρέφουν όσα, λίγα και σημαντικά, δημιουργήσαμε υπό εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες. Αρνούμαι, τέλος, να αποδοκιμάσω έργοις (ως εκ της θεσμικής θέσης μου) τις δίκαιες αντιδράσεις των φοιτητών, ακόμη κι αν διαφωνώ ή δεν συμμερίζομαι τους τρόπους, τις μορφές ή τα πεπραγμένα του αγώνα τους.

Παρά την τυπική κατάργηση, θέλω να πω, των συλλογικών οργάνων, ας μην διαγράψουμε (παρά τα λάθη, τις υπερβολές ή τις αστοχίες) όσα μας έχουν κάνει περήφανες και περήφανους για τη δουλειά μας κι ας κρατήσουμε (παρά τα κελεύσματα των καιρών) ως κόρη οφθαλμού την εμμονή μας τις αξίες της επιστήμης και τις αρχές της συλλογικότητας και της δημοκρατίας. Αν το πετύχουμε αυτό, αν επιμένουμε να φυσάμε λίγο απ’ το οξυγόνο που κρατά η εκπνοή μας, θα μείνει αναμμένο το καρβουνάκι της ελπίδας. Και τότε, αν το καταφέρουμε αυτό το ασήκωτα ολίγο, πάλι εδώ θα είμαστε όλες και όλοι ν’ αλλάξουμε τα πράγματα ή να φτιάξουμε τους συσχετισμούς για τη μεταλλαγή τους δια της συμμετοχής.

Συναδελφικά, Νίκος Θεοτοκάς

Ομόφωνη απόφαση έκτακτης συνεδρίασης πρυτανικών αρχών

Λαύριο, 23/09/2011
 
Η Σύνοδος των Πρυτάνεων, μετά την πρώτη Διοικητική Πράξη εφαρμογής του Νόμου, διαπιστώνει τα αδιέξοδά του και επιβεβαιώνει την ομόθυμη στάση της για την προάσπιση του Δημόσιου και Αυτοδιοικούμενου Πανεπιστημίου.
 
Η εξέλιξη της διαδικασίας για την εκλογή των νέων Διοικήσεων με εκλογικό σύστημα αγνώστου περιεχομένου, με άδηλους κανόνες και με διορισμένες, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, εφορευτικές επιτροπές, συνιστά θεσμική εκτροπή
 
Τα εκβιαστικά διλήμματα που θέτει σε απάντηση το Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, προκαλούν την Πανεπιστημιακή Κοινότητα και κλιμακώνουν την ήδη υφιστάμενη ένταση. Οι εκβιασμοί και οι απειλές για διακοπή της δημόσιας χρηματοδότησης, για μη απονομή πτυχίων, για απώλεια της εξεταστικής περιόδου και του εξαμήνου αποκαλύπτουν το βαθύ έλλειμμα ουσιαστικής εκπαιδευτικής πολιτικής.
 
Τα Ακαδημαϊκά Όργανα των Ιδρυμάτων θα αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που αφορούν στην απονομή των πτυχίων, την εξεταστική περίοδο και το εξάμηνο, στο πλαίσιο της αυτοτέλειάς τους και σύμφωνα με τις ιδιαίτερες συνθήκες κάθε Ιδρύματος.
 
Η ρητή κατάργηση του Πανεπιστημιακού Ασύλου και η αφαίρεση των σχετικών αρμοδιοτήτων από τις Πρυτανικές Αρχές, δίνει έδαφος σε δυνάμεις και πρακτικές που απειλούν τις δημοκρατικές κατακτήσεις και την Ακαδημαϊκή μας παράδοση.
 
Η Σύνοδος εκφράζει τη ριζική της αντίθεση σε οποιοδήποτε ενδεχόμενο εργασιακής εφεδρείας ή απόλυσης προσωπικού των Πανεπιστημίων, που ισοδυναμεί με αδυναμία λειτουργίας τους.
Την ώρα που η κοινωνία δοκιμάζεται και η οικονομία της χώρας καταρρέει, τα Πανεπιστήμια αγωνίζονται για να μείνουν όρθια. Η Σύνοδος των Πρυτάνεων καλεί τα μέλη της Πανεπιστημιακής Κοινότητας, μέλη Δ.Ε.Π., φοιτητές και εργαζόμενους, να υπερβούν τις τεχνητές πολώσεις και με συμμετοχή, συνοχή και αλληλεγγύη να διασφαλίσουν την απρόσκοπτη Ακαδημαϊκή και Διοικητική λειτουργία των Ιδρυμάτων.

Κάλεσμα Συντονιστικού Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων Αθήνας

Νέοι και νέες, εργαζόμενοι και εργαζόμενες έλληνες και ξένοι.

Το πιο βαθύ σκοτάδι καλύπτει ολόκληρη την κοινωνία. Μια πρωτοφανής επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις εκατοντάδων χρόνων, στην εργασία, στην παιδεία, στην υγεία, σε όλα τα δημόσια αγαθά, ένας νέος μεσαίωνας επιβάλλεται από την σιδερένια μπότα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, τις διεθνείς μαφίες της Ε.Ε. και του ΔΝΤ και τους συμμάχους τους ΝΔ και ΛΑΟΣ.
Τα αδέρφια μας στα σχολεία όλης της χώρας- όσα η κυβέρνηση δεν έκλεισε με τις συγχωνεύσεις μέσα στο καλοκαίρι-ξεκινούν την χρονιά χωρίς βιβλία με τεράστιες ελλείψεις σε καθηγητές.
Οι γονείς μας ζουν καθημερινά με τον φόβο της απόλυσης τόσο στον ιδιωτικό αλλά και στον δημόσιο τομέα, μετά τις τρομαχτικές μειώσεις στους μισθούς και τα συνεχή χαράτσια αδυνατούν να ανταποκριθούν σε στοιχειώδεις υποχρεώσεις,  με τα χρέη στις τράπεζες να αυξάνονται δραματικά.
Οι φίλοι μας  μένουν στην ανεργία για χρόνια ενώ οι πιο τυχεροί βρίσκουν περιστασιακές δουλειές με 500 ευρώ το μήνα. Τη νεολαία και ολόκληρη την εργατική τάξη θέλουν να την κάνουν να δουλεύει περιστασιακά για 492 ευρώ, ανασφάλιστη και ελαστική. Θέλουν κάθε οικογένεια με έναν εργαζόμενο.
Νέοι και νέες, εργαζόμενοι και εργαζόμενες έλληνες και ξένοι
Εδω και τρεις βδομάδες φοιτητές και σπουδαστές μέσα απο  Γενικές Συνελέυσεις έχουμε προχωρήσει σε κινητοποιήσεις ενάντια στο νόμο της Διαμαντοπούλου και την πολιτική της κυβέρνησης. Πάνω απο 300 σχολές βρίσκονται σε κατάληψη, χιλιάδες φοιτητές διαδηλώνουν στους δρόμους, ενώ παράλληλα τόσο οι  εργαζόμενοι στα πανεπιστήμια όσο και οι καθηγητές προχωρούν σε απεργίες.
Η σφικτή δημοσιονομική λιτότητα του μνημονίου και η πολιτική κατεδάφισης των κοινωνικών παροχών δε θα μπορούσε να αφήσει  ανεπηρέαστο το πανεπιστήμιο. Το νέο πανεπιστήμιο της αγοράς και του μνημονίου θα είναι ένα πανεπιστήμιο χωρίς φοιτητικές παροχές, με ριζικά μειωμένη χρηματοδότηση, αυταρχικό πολύ πιο άμαζο και με έντονη την παρουσία της ιδιωτικής -επιχειρηματικής λειτουργίας μέσα σε αυτό. Για  να χτυπήσει τους αγώνες μας αλλά κυρίως για να τρομοκρατήσει ολόκληρη την κοινωνία καταργεί την κατάκτηση του Πανεπιστημιακού Ασύλου όταν ακόμα και η Χούντα για να εισβάλλει στο Πολυτεχνείο το 1973 ζήτησε την άδεια του Πρύτανη και της Συγκλήτου οι οποίοι αρνήθηκαν και παραιτήθηκαν!!
Ο νέος νόμος έρχεται να διαμορφώσει έναν αυριανό εργαζόμενο φτηνό, ευέλικτο, άμεσα παραγωγικό και ειδικευόμενο, πειθήνιο και παράλληλα χωρίς συλλογικές αναπαραστάσεις. Έναν εργαζόμενο δηλαδή πολύ πιο εύκολα εκμεταλλεύσιμο από την εργοδοσία σε μια προσπάθεια συμπίεσης των δικαιωμάτων των νέων. Η αντιδραστική κυβερνητική πολιτική προστάζει μια γενιά πιο μορφωμένη από κάθε άλλη , σε κοινωνίες πιο πλούσιες από ποτέ να είναι η πρώτη γενιά που θα ζήσει χειρότερα από τις προηγούμενες.
Οι φοιτητικές κινητοποιήσεις είτε θάβονται καθημερινά  είτε κατασυκοφαντούνται από τους πληρωμένους μεγαλοδημοσιογράφους των ΜΜΕ. Όπως γίνεται με όλους τους αγώνες τα τελευταία χρόνια, όπως γίνεται με όποιον τολμά να σηκώσει κεφάλι. Έτσι δε γίνεται με τους εργαζόμενους στο δημόσιο, τους οδηγούς ταξί, τους εργαζόμενους στη ΔΕΗ, τους εκπαιδευτικούς, τους διαδηλωτές των πλατειών; Έτσι δε γίνεται με ολόκληρο τον ελληνικό λαό που προσπαθούν να τον πείσουν ότι φταίει για την κρίση, ότι είναι τεμπέλης και ότι «φάγαμε όλοι μαζί»;
Αδέρφια μας, γονείς μας, γείτονες μας, συνάδερφοί μας
Εσείς μας ξέρετε. Είμαστε κομμάτι της κοινωνίας αυτής όπως ο κάθε ένας από εσάς.
Δεν διεκδικούμε κάποια προνομιακή μεταχείρηση, δεν είμαστε συντεχνία, δεν ενδιαφερόμαστε για καριέρες, δεν νοιαζόμαστε μόνο για τον εαυτό μας όπως θέλουν να πείσουν όλη την κοινωνία τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ. Δεν μας νοιάζουν οι σχέσεις με το κυβερνητικό και καθηγητικό κατεστημένο.
Αγωνιζόμαστε για να μπορεί η νεολαία είτε έχει σπουδάσει, είτε όχι, να ζει με αξιοπρέπεια απο μια δουλεία.
Αγωνιζόμαστε για να έχουν όλοι πρόσβαση στα δημόσια αγαθά, στην παιδεία, στην υγεία, στην ασφάλιση, γιατί είναι δικαιώματα και κατακτήσεις του λαού και όχι εμπορεύματα.
Αγωνιζόμαστε για να μην αμοίβονται οι εργαζόμενοι με μισθούς πείνας, να μην απολύονται, για να μας επιστρέψουν όλα όσα μας κλέβουν οι κυβερνήσεις και τα αφεντικά, οι επιχειρηματίες όλα αυτά τα χρόνια.
Αγωνιζόμαστε γιατί είναι αδιανόητο σ’ αυτή την εποχή των τεράστιων δυνατοτήτων και τις ανάπτυξης των παραγωγικών μέσων να μην μπορούμε να ζούμε όλοι αξιοπρεπώς, να ζούμε μες τη μιζέρια, να υπάρχουν άνθρωποι δίπλα μας που δεν έχουν στέγη και τροφή, που ψάχνουν καθημερινά τα σκουπίδια ή περιμένουν ώρες στις ουρές των συσιτίων για ένα πιάτο φαί.
Φίλοι και συναγωνιστές μας
Ξέρουμε ότι θα προσπαθήσουν να μας διασπάσουν, όπως κάνουν τόσα χρόνια φτιάχνοντας πλαστούς διαχωρισμούς (εργαζόμενοι στον δημόσιο ενάντια στους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, έλληνες ενάντια στους μετανάστες κλπ).
Ξέρουμε ότι θα  θα προσπαθήσουν να μας καταστείλουν με τα ΜΑΤ και με παρακρατικούς μηχανισμούς.
Ξέρουμε όμως, και το ξέρετε και εσείς, ότι αν οι φοιτητές ενωθούν με τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς και με όλους τους εργαζόμενους, αν ο λαός βρεθεί δίπλα μας και αγωνιστούμε μαζί, αυτή η βάρβαρη κυβέρνηση, τα μνημόνια της και η αντιλαϊκή πολιτική συνολικά- που την στηρίζουν μόνο μια χούφτα μεγαλοεπιχειρηματίες, μεγαλοδημοσιογράφοι και οι δυνάμεις καταστολής – θα ανατραπεί.
Δεν μπορούμε να ζήσουμε όπως σχεδιάζουν, δεν θα υποταχτούμε  σ’αυτό το απάνθρωπο μέλλον που έχουν ετοιμάσει για όλους μας, δεν θα υποχωρήσουμε.

Έχουμε μόνο μια επιλογή, τον αγώνα μαζί με τους εργαζόμενους για μια άλλη εκπαίδευση, για μια άλλη ζωή, για μια άλλη κοινωνία.

Εμπρός λοιπόν για πανεκπαιδευτικό- πανκοινωνικό ξεσηκωμό.

Εμπρός για καταλήψεις-απεργίες-διαδηλώσεις μέχρι τη νίκη.
Η νύχτα θα περάσει

Μπορεί να φτύσουν τα νερά

Μπορεί να τουφεκίσουν τα σπουργίτια

Μπορεί να κάψουν τους στοίχους

Μπορεί να αποκεφαλίσουν το γλυκό κρίνο

Μπορεί να κομματιάσουν το τραγούδι και
 να το εξακοντήσουν στο βάλτο

Αλλά αυτή η νύχτα θα περάσει

powered by Blogger | WordPress by Newwpthemes | Converted by BloggerTheme