ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΛΕΦΤΑ ΣΤΗΝ ΝΕΟΛΑΙΑ ΣΦΑΙΡΕΣ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΜΕΡΕΣ!

Πριν από 6 χρόνια, ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος έπεφτε νεκρός από τους πυροβολισμούς του ειδικού φρουρού Κορκονέα. Σήμερα, ο κολλητός του φίλος Νίκος Ρωμανός, βάζει σαν οδόφραγμα το σώμα του, κάνει απεργία πείνας προκειμένου να κερδίσει τα αυτονόητα. Κοινός παρονομαστής εκτός από την φιλία τους, είναι το κράτος “έκτακτης ανάγκης” που βάζει στο εκτελεστικό απόσπασμα τα δημοκρατικά δικαιώματα του λαού και που κυριολεκτικά δολοφονεί την νεολαία...

Τι ήταν όμως ο Δεκέμβρης ;

Τα ΜΜΕ και η κυβέρνηση προσπάθησαν με κάθε τρόπο να μας πείσουν ότι ήταν μια αντίδραση της νεολαίας ,απέναντι στην δολοφονία, που “γρήγορα θα περάσει”. Τα πράγματα όμως δεν είναι έτσι. Αναμφίβολα η αναίτια δολοφονία του Αλέξη ήταν καταλύτης, ωστόσο μιλάμε για μια έκρηξη απέναντι στην καθημερινή πραγματικότητα που βίωνε η κοινωνική πλειοψηφία (σκάνδαλα με Βατοπέδι και Siemens, αντιλαϊκά μέτρα), καθώς και στο μέλλον που της ετοίμαζαν. Και ως τέτοια όπως είναι φυσικό εκφράστηκε πιο έντονα από το κομμάτι που έχει την πιο «προνομιακή» σχέση με το μέλλον, τη νεολαία. Η νεολαία βγήκε μαζικά στον δρόμο αντιδρώντας σε ένα μέλλον φτώχειας και εξαθλίωσης, χωρίς ελευθερίες και δικαιώματα, που σχεδίαζαν κυβέρνηση και ΕΕ. Πολιτικό νεύρο του αγώνα αποτέλεσαν τα συντονιστικά μαθητών, φοιτητών και εργαζόμενων που προσπάθησαν να συνδέσουν τον αγώνα και αποτέλεσαν μια πρωτόλεια μορφή “από τα κάτω” συγκρότησης του κινήματος, με χαρακτηριστικά τα κοινά συντονιστικά στην Νομική η οποία αποτέλεσε και κέντρο αγώνα. Η εξέγερση του ΄08 ήρθε στης απαρχές της κρίσης εμφανίζοντας μια πολιτική αμφισβήτηση σύγκρουσης και ανατροπής των νόμων του κεφαλαίου και της αστικής πολιτικής.




Η δημοκρατία στο απόσπασμα...

Έξι χρόνια μετά την δολοφονία του Γρηγορόπουλου, η κρίση που τότε ξέσπαγε, σημαδεύει πλέον κάθε πτυχή της ζωής μας. Αυτά τα έξι χρόνια, αν κάτι μάθαμε είναι ότι ο Κορκονέας δεν ήταν η εξαίρεση, ούτε ο «τρελός» που βρέθηκε τη λάθος ώρα στο λάθος σημείο. Αλλά ήταν η προσωποποίηση της κρατικής βίας, της καταστολής που προσπαθεί να φιμώσει κάθε φωνή που αντιστέκεται. Μια καταστολή που στόχο έχει να σπείρει το φόβο και την παραίτηση από κάθε συλλογική κίνηση που αντίκειται στο τρίπτυχο «ησυχία, τάξη και ασφάλεια», δηλαδή στην βιτρίνα ομαλότητας που προσπαθούν να φτιάξουν, για να κρύψουν ένα σκηνικό φτώχειας, ανεργίας και σύγχρονης μετανάστευσης.

Ενάντια στον αυταρχισμό και την τρομοκρατία, ενάντια στην παιδεία των λίγων και τις δουλείες με μισθούς πείνας, η νεολαία πρέπει και θα ζήσει ελεύθερη! Πιάνοντας το νήμα από τους αγώνες του παρελθόντος και με την τόλμη και την αποφασιστικότητα που αυτοί μας κληροδοτούν, οργανωνόμαστε μέσα από τις γενικές μας συνελεύσεις και τον συντονισμό τους, παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας και επιβάλλουμε τις ανάγκες μας!


«Ας βροντήξει στις πλατείες το ποδοβολητό των εξεγέρσεων…»







powered by Blogger | WordPress by Newwpthemes | Converted by BloggerTheme