Περί διαγραφών...



Τις τελευταίες μέρες η κυβέρνηση επιλέγει να ανοίξει εκ νέου το ζήτημα της διαγραφής των «αιώνιων» φοιτητών. Σύμφωνα με τους αντιδραστικούς νόμους Διαμαντοπούλου- Αρβανιτόπουλου προβλέπεται φέτος να διαγραφούν όσοι φοιτητές μπήκαν από το ακαδημαϊκό έτος 2005-6 και πριν (για 5ετείς σχολές) κι όσοι μπήκαν το ακαδημαϊκό έτος 2007-8 και πριν (για 4ετείς σχολές). Από κει και πέρα για όσους μπήκαν μέχρι και το 2010 βάζουν όριο φοίτησης τα 2ν και για όσους μπαίνουν από το 2011 και μετά τα ν+2 (όπου ν τα εξάμηνα φοίτησης για τη λήψη πτυχίου). Ένα ακόμα στοιχείο που υπάρχει είναι ότι τα παραπάνω όρια θα ισχύσουν εφόσον δεν ορίζεται κάτι διαφορετικό από τους εσωτερικούς κανονισμούς του εκάστοτε ιδρύματος. Με άλλα λόγια λύνονται τα χέρια των διοικήσεων των ιδρυμάτων να αρχίσουν να διαγράφουν κατά το δοκούν ακόμα και μετά από ν εξάμηνα!

Αξίζει να αναρωτηθούμε γιατί οι κυβερνήσεις επιλέγουν να χτυπήσουν -εν μέσω κρίσης- τους συγκεκριμένους φοιτητές, γνωρίζοντας ότι το μόνο κόστος που έχουν για τα ιδρύματα είναι μερικά MB σ’ έναν σκληρό δίσκο για την καρτέλα τους και μια κόλλα χαρτί στις εξεταστικές, αφού δεν δικαιούνται ούτε δωρεάν σίτιση, ούτε δωρεάν στέγαση, ούτε βιβλία, ούτε έχουν μειωμένο εισιτήριο για τις συγκοινωνίες! 

Επίσης δεν πρέπει να τσιμπήσουμε στο «τυράκι» που μας πετάνε, ότι κάποιος μπορεί να διπλασιάσει τα όρια φοίτησης για τη λήψη πτυχίου σαν φοιτητής «μερικής φοίτησης» αποδεικνύοντας ότι δουλεύει. Ζούμε σε μια εποχή όπου η ίδια πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ που έρχεται να διαγράψει φοιτητές, έχει κάνει κανόνα τη μαύρη κι ανασφάλιστη εργασία, δημιουργώντας ένα σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα. Άραγε πόσοι νέοι απασχολούνται με ένσημα, ώστε να μπορούν να αποδείξουν το αυτονόητο;

Είναι ξεκάθαρο ότι οι διαγραφές φοιτητών έρχονται να εντείνουν τους ταξικούς φραγμούς στην εκπαίδευση που μπαίνουν ήδη από το σχολείο. Με αυτό τον τρόπο τιμωρούν το σύνολο των φοιτητών που προέρχονται από εργατικές οικογένειες και φτύνουν αίμα για να μορφωθούν.  Ακόμα οι διαγραφές εντάσσονται στην συνολικότερη εντατικοποίηση των σπουδών. Θέλουν να δημιουργήσουν αυριανούς εργαζόμενους πειθαρχημένους και με σκυμμένο το κεφάλι, που ήδη απ’ τις σπουδές τους θα ασχολούνται μόνο με deadlines και project, χωρίς να μπορούν να έχουν κανένα άλλο ενδιαφέρον, εκτός από το να παράγουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερα κέρδη για την εργοδοσία.

Η απάντησή μας θα είναι συλλογική και συνολική. Μέσα από τις Γενικές μας Συνελεύσεις να τους δείξουμε ότι το μαύρο παρόν και μέλλον που μας φτιάχνουν δεν είναι μονόδρομος, όπως θέλουν να μας πείσουν. Πριν μας διαγράψουν οποιεσδήποτε κυβερνήσεις, υλοποιώντας τις προσταγές του κεφαλαίου, να τους διαγράψουμε εμείς από τις ζωές μας. 

Γιατί εν τέλει ουτοπία δεν είναι να θες να κάνεις τον κόσμο καλύτερο, αλλά να πιστεύεις ότι θα μείνει ίδιος!

powered by Blogger | WordPress by Newwpthemes | Converted by BloggerTheme