ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΚΛΑΨΩ…ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΦΟΒΗΘΩ…



Στις 17 Σεπτέμβρη συμπληρώνεται ένας χρόνος απ’ το θάνατο του αντιφασίστα καλλιτέχνη Παύλου Φύσσα, απ’ το μέλος της Χρυσής Αυγής, Γιώργο Ρουπακιά μπροστά στα μάτια της ομάδας ΔΙΑΣ στο Κερατσίνι. Πολυπληθείς διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες έρχονται σαν επακόλουθα της οργής του αντιφασιστικού κινήματος που απ’ τη μεριά της η κυβέρνηση προσπαθεί να ελέγξει με  βαρύγδουπους  αφορισμούς που καταγγέλλουν «τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται», το στήσιμο της θεωρίας των δυο άκρων και τη σύλληψη στελεχών της Χ.Α. για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης. Ένα χρόνο μετά, η ίδια η επικαιρότητα (αποφυλάκιση Κασσιδιάρη, σκάνδαλο Μπαλτάκου κ.α.) επιβεβαιώνει πως όλα αυτά δεν ήταν παρά μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού και πειθάρχησης του κόσμου που κατέβηκε στο δρόμο. Τα Μ.Μ.Ε. προφανώς ενίσχυσαν αυτή την κυβερνητική τακτική, με προσποιητή ανησυχία για τον φασισμό που ξαφνικά μας χτύπησε την πόρτα, προβάλλοντας βέβαια με κάθε αφορμή το ιδεολόγημα των «δύο άκρων». Ήταν όμως πράγματι ξαφνική και αναπάντεχη η εκδήλωση του πραγματικού προσώπου της Χρυσής Αυγής και η άνοδός του ή μήπως είχε δώσει το στίγμα του καιρό πριν, και όλοι οι κυβερνητικοί παράγοντες σε συνδυασμό με τα Μ.Μ.Ε το αποσιωπούσαν;  Ή για να το πούμε πιο απλά, μήπως η Χ.Α. αποτελούσε ανέκαθεν δεκανίκι και εργαλείο του ίδιου του συστήματος, που απλά περίμεναν να χρησιμοποιήσουν την κατάλληλη στιγμή;
Η δολοφονία του Π. Φύσσα δεν ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία, αντίθετα ήταν ακόλουθο μιας σειράς δολοφονικών επιθέσεων (επίθεση κατά των συνδικαλιστών του ΠΑ.ΜΕ στο Πέραμα, δολοφονία του Σ. Λουκμάν, επιθέσεις σε μετανάστες κ.α) που αποτελούσαν μεθοδευμένο τρόπο δράσης της Χ.Α.. Ο φασισμός γέννημα αυτού του βάρβαρου εκμεταλλευτικού συστήματος χρησιμοποιούνταν πάντα για να τρομοκρατήσει με τον πιο βίαιο τρόπο κάθε προσπάθεια αντίδρασης των καταπιεσμένων αυτού του κόσμου. Εκφράζει πολιτικά και ιδεολογικά στην πιο καθαρή μορφή τη συστημική τάση για καταπίεση έως και πλήρη κατάργηση των εργατικών και λαϊκών ελευθεριών, της αντισυστημικής δράσης των συνδικάτων, των μαζικών φορέων, των μετώπων και κομμάτων της εργατικής τάξης και του λαού. Έτσι και η Χ.Α., παρά τις αντισυσυημικές της φανφάρες ότι θα μπει στην βουλή και θα χυπήσει τα λαμόγια (όπως έλεγαν), χτύπησαν μετανάστες, αριστερούς και εργάτες, με αποκορύφωμα την δολοφονία του Φύσσα.
Ένα χρόνο μετά, τίποτα δεν έχει αλλάξει… Μετά από τόνους μελανιού σε εφημερίδες, εκατοντάδες αναλύσεις, δεκάδες τηλεοπτικά πάνελ… Τα στελέχη της Χρυσής Αυγής μπαινοβγαίνουν στα δικαστήρια με σωρεία κατηγοριών, όμως μόνο ελάχιστοι προφυλακίστηκαν. Οι καναλάρχες τους κλείνουν τα μικρόφωνα ενώ καθημερινά τους διαφήμιζαν. Οι δημοσιογράφοι τους κατακεραυνώνουν, ενώ πριν τους εγκωμίαζαν. Αυτοί που “δεν ήξεραν”, είχαν αποδείξεις από το 1987. Οι εφοπλιστές που τους χρηματοδοτούσαν συνεχίζουν να κερδοσκοπούν στο απυρόβλητο. Η αστυνομία που τους “κυνηγάει”, δεν ασχολείται με τους φασιστικούς θύλακες που είναι γεμάτα τα σωθικά της. Ταυτόχρονα η κυβέρνηση είναι αυτή που επιβάλλει τα πιο βίαια μέτρα για τον λαό, καταστέλλει κινητοποιήσεις, ποινικοποιεί αγώνες και πετσοκόβει δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες!
 Η  δολοφονία του Φύσσα δεν αποτελεί για μας ούτε μνημόσυνο, ούτε αφορμή για μεμψιμοιρίες, αντίθετα αντιλαμβανόμαστε την πράξη αυτή ως εφαλτήριο ενδυνάμωσης της αντιφασιστικής μας δράσης. Παλεύουμε για την καταπολέμηση του φασισμού τόσο μέσα στο ίδιο το πανεπιστήμιο, όσο και στην κοινωνία γενικότερα με τρόπο συλλογικό και συντονισμένο. Μόνο ο αγωνιζόμενος λαός μπορεί να ξεριζώσει την σκουριά του φασισμού και του συστήματός του από τις γειτονιές μας. Όπως λέει και ο Παύλος σε ένα τραγούδι του ούτε θα κλάψουμε ξανά για τον χαμό του, ούτε θα φοβηθούμε κανένα φασιστικό απολίθωμα. Αντίθετα με τους ανυποχώρητους αγώνες σε όλα τα επίπεδα (πολιτικό, ιδεολογικό και στο δρόμο) θα τους κλωτσήσουμε δυνατά ξανά μέσα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας!  
 Συμμετέχουμε όλοι στο αντιφασιστικό συλλαλητήριο την Πέμτη 18/9 στην πλ.Γεωργίου στις 18:00.

ΟΠΛΟ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ- ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΤΣΑΚΙΖΟΥΝ ΑΓΩΝΕΣ ΛΑΪΚΟΙ 


ΜΙΑ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ...

Με το καλημέρα ,που λένε, της φετινής σεζόν, ο Πρόεδρος του τμήματος μας κ. Γαροφαλάκης φρόντισε να μας υπενθυμίσει κάποια πράγματα (προς γνώση και συμμόρφωση) για την αντιμετώπιση περιπτώσεων παραβίασης της αδιάβλητης διεξαγωγής των εξετάσεων(wow!!!). Τι μαθαίνουμε λοιπόν από αυτήν την ανακοίνωση:1) Ότι οι προγούμενοι θύτες τιμωρήθηκαν με την λίαν επιεική ποινή του αποκλεισμού ουσιαστικά από την εξεταστική του Σεπτέμβρη , 2) Ότι οι επόμενοι θα αποβληθούν τουλάχιστον για έξι μήνες και 3) Ότι είναι χρέος όλων μας να διαφυλάξουμε το κύρος των σπουδών μας. Αποφασίσαμε λοιπόν να εκφράσουμε κάποιες σκέψεις πάνω σε αυτήν την ανακοίνωση.
Ας ξεκινήσουμε από το τέλος. Πρώτα απ' όλα η έκφραση “κύρος των σπουδών” είναι λίγο κενό γράμμα σε μια εποχή που το πτυχίο έχει γίνει κουρελόχαρτο και η ανεργία ή η δουλειά με τους χειρότερους όρους, κανόνας. Αλλά πέρα από αυτό, το “κύρος των σπουδών μας” δεν πλήττεται όταν καθηγητές περνούν 9 φοιτητές στους 200; Όταν η σχολή μας δεν έχει λεφτά να διαθέσει για να έχουν οι φοιτητές απεριόριστο χαρτί τις σημειώσεις αλλά τα βρίσκει άνετα όταν πρόκειται κάποιος καθηγητής να παρευρεθεί σε κάποιο συνέδριο στο εξωτερικό; Όταν στο υπολογιστικό οι μισοί τουλάχιστον υπολογιστές δεν δουλέυουν; Όταν κόβονται φοιτητές στα εργαστήρια γιατί ο εξοπλισμός δεν δουλεύει (καλώδια, ολοκληρωμένα, κ.τ.λ.); Ας μας εξηγήσει λοιπόν κάποιος γιατί σε όλα τα παραπάνω, παρότι επανειλημμένα έχουν επισημανθεί δεν έχει βρεθεί κάποια λύση. Μάλλον τα αρμόδια όργανα δεν θεωρούν ότι επηρεάζουν το “κύρος των σπουδών μας”.
Άξιος σχολιασμού είναι βέβαια και ο τρόπος που επιλέγει το πανεπιστήμιο να αντιμετωπίσει το φαινόμενο της αντιγραφής. Μια λαϊκή ρήση λέει ότι το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι. Εν ολίγοις αυτό που εννοούμε είναι ότι αν θες να λύσεις πραγματικά ένα πρόβλημα και όχι να δημιουργήσεις εντυπώσεις, πρέπει να αντιμετωπίσεις τα πραγματικά του αίτια και όχι το αποτέλεσμα. Η αντιγραφή λοιπόν, (που προφανώς δεν την επικροτούμε) δεν γίνεται, τουλάχιστον τις περισσότερες φορές, επειδή βαριόμαστε να διαβάσουμε. Αλλά πρώτον, επειδή οι περισσότεροι φοιτητές λόγω οικονομικής αδυναμίας τρέχουν να τελειώσουν την σχολή όσο πιο γρήγορα μπορούν. Δεύτερον, λόγω του ανταγωνισμού που καλλιεργεί η αβεβαιότητα της επαγγελματικής προοπτικής, οδηγεί πολλούς στην (αδιέξοδη κατά την γνώμη μας) λογική του ατομικού δρόμου, δήλαδή “περνάω όλα τα μαθήματα με καλούς βαθμούς και θα βρω δουλειά”. Τρίτον, λόγω της αντικεμενικής δυσκολίας που αντιμετωπίζουμε στην σχολή μας. Όλα αυτά οδηγούν πολλούς φοιτητές στην έσχατη λύση της αντιγραφής. Το να τιμωρείς λοιπόν προς παραδειγματισμό και να απειλείς με βαρύτατες ποινές, είναι κυνήγι μαγισσών και όχι αντιμετώπιση της κατάστασης.
Βέβαια, όλα αυτά δεν πρέπει να μας προκαλούν εντύπωση. Στο σημερινό πανεπιστήμιο, είναι απαραίτητη η αυταρχικοποίηση σε όλα τα επίπεδα. Από τον τρόπο διοίκησης, που οι φοιτητές δεν έχουν κανένα λόγο, μέχρι την βαριά τιμωρία σε κάθε παράπτωμα, επικρατεί το “δόγμα αποφασίζομεν και διατάζομεν”. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί να έρθει σε πέρας το σχέδιο για την εκπαίδευση που σκιαγραφεί ένα πανεπιστήμιο για λίγους κι εκλεκτούς, χωρίς δωρεάν παροχές, με πλήρως εξειδικευμένες γνώσεις και ρυθμούς που δεν σου επιτρέπουν να σηκώσεις κεφάλι. Είναι κομμάτι της συνολικότερης αυταρχικοποίησης του κράτους, της καταστολής, των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου, της ανοιχτής συνδιαλλαγής με τους φασίστες. Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται το τσάκισμα της δυσαρέσκειας. Με αυτόν τον τρόπο διαιωνίζεται η πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ που θυσιάζει κάθε κοινωνική παροχή στο βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Είναι λοιπόν χρέος καθ' ένος από εμάς να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας ώστε να μην παγιωθεί αυτή η κατάσταση. Να παλέψουμε ενάντια στην επιχειριματικοποίηση του πανεπιστημίου που όπως περιγράψαμε, οδηγεί σε μια άνευ προηγουμένου αυταρχικοποίηση μέσα στις σχολές. Να αντιταχθούμε συνολικά στις πολιτικές που τσακίζουν τις ζωές μας και μέσα από τους συλλογικούς αγώνες να σπάσουμε την αμηχανία και την αβεβαιότητα που επικρατεί για τους περισσότερους από εμάς και να επιβάλλουμε τις ανάγκες μας!


powered by Blogger | WordPress by Newwpthemes | Converted by BloggerTheme