«Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη!»



Απλώς ένα σύνθημα ή απάντηση στις ανάγκες λαού και νεολαίας;

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ήρθε την πρώτη φορά υποσχόμενη ότι θα σκίσει τα μνημόνια και το αποτέλεσμα ήταν το 3ο και πιο βάρβαρο μνημόνιο. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επέστρεψε για δεύτερη φορά υποσχόμενη την εφαρμογή του μνημονίου με ''κοινωνική ευαισθησία'' και παράλληλα προγράμματα. Δύο μήνες μετά, η επίθεση που δεχόμαστε όλο και οξύνεται. Νέος κρίσιμος κόμβος αυτής της επίθεσης είναι το ζήτημα των πλειστηριασμών. Ας τα πάρουμε με τη σειρά. Τον Ιανουάριο, ο Τσίπρας έλεγε «Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη». Το Σεπτέμβριο, ο Τσίπρας διαβεβαίωνε πως «δε θα υπάρξει κανένας πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας». Στις 16 Νοέμβρη, η κυβέρνηση με τη συμφωνία με τους «θεσμούς», απελευθερώνει τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας από τις αρχές Γενάρη. Και σε αυτό το σημείο, έρχεται ο γνωστός και μη εξαιρετέος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Σπαρτινός, να δηλώσει πως το «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη, ήταν απλώς ένα σύνθημα».
Πολύ ενδιαφέρουσα οπτική επί του ζητήματος από τον κ. Σπαρτινό, μα θα μπορούσαμε να το προσεγγίσουμε από μια άλλη πλευρά. Οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, σε συνδυασμό με τον δυσβάσταχτο ΕΝΦΙΑ, χτυπούν ολοκληρωτικά το δικαίωμα στη στέγαση. Το οποιοδήποτε χρέος προς τις τράπεζες του καθενός μας θα οδηγήσει χιλιάδες νοικοκυριά στην άμεση απώλεια ακόμη και της κύριας στέγης. Ο μνημονιακός οδοστρωτήρας και η ολομέτωπη επίθεση κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ δεν έχει σταματημό. Καταπατά κατακτήσεις και δικαιώματα του αγωνιζόμενου λαού, καταστρέφει τις ζωές μας, μέρα με τη μέρα, προσπαθεί να καπηλευτεί, να ξεφτιλίσει αγώνες και συνθήματα για να μας στείλει στον καναπέ και την απογοήτευση.
Δε θα τους περάσει. Για μας, τα συνθήματα του αγωνιζόμενου λαού δεν ήταν ποτέ, απλά συνθήματα, αλλά αντιθέτως συμπύκνωναν τις ανάγκες, τους αντιπάλους και τους στόχους πάλης του κινήματος. Για μας, ο κόσμος που κατεβαίνει στο δρόμο και βροντοφωνάζει «ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ», είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να ανατρέψει την επίθεση, να βρει διέξοδο από την κοινωνική καταστροφή μακριά από κυβερνήσεις και Ευρωπαική Ένωση.
Το αγωνιστικό ρεύμα που εκφράστηκε μαζικά τόσο στην απεργία στις 12 Νοέμβρη όσο και στο τριήμερο του Πολυτεχνείου είναι αναγκαίο να βαδίσει σε κατεύθυνση  κλιμάκωσης επιδιώκοντας  την δυναμική επανεμφάνιση του λαϊκού παράγοντα στο προσκήνιο. Να οργανωθούμε και να κουβεντιάσουμε πώς θα αντισταθούμε, πώς οι φοιτητικοί σύλλογοι θα παίξουν το ρόλο που τους αρμόζει στην απάντηση που πρέπει να δώσει το εργατικό και λαικό κίνημα. Η πολιτική που παίρνει τα πάντα από τον απλό λαό για να τα προσφέρει στο μεγάλο κεφάλαιο, για να ταίσει το "αχόρταγο στομάχι" των τραπεζιτών ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ ΕΔΩ! Σαν φοιτητικοί σύλλογοι πρέπει να βάλουμε πλάτες και να μπούμε μπροστά, ώστε κανένας συνάνθρωπός μας να μνη πεταχτεί στο δρόμο!




0 Response to "«Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη!»"

Δημοσίευση σχολίου

powered by Blogger | WordPress by Newwpthemes | Converted by BloggerTheme